"Қасым Қайсенов", Хамит Ерғали

Хамит Ерғали

Әжем айтса ертегінің маңызын,
Тез таусылып қалушы еді таң ұзын.
Ендігіге біздің Қасым Қайсенов –
Ертеңгіден ұзағырақ аңызым.

Ерлерім көп, мен де соның бірімін,
Жөні басқа аңыз болған тірінің –
Жөні басқа оттың, судың, жел құздың
Адамзаттан жаратылған пірінің.

Қасымым көп, мына Қасым – бір Қасым,
Ажалмен де ойын – сауық құрғасын ...
Бір қарасаң, жаны нәзік жауқазын,
Бір қарасаң, балқымайтын қорғасын.

От көрдің бе қар жамылып, сөз төсеп,
Маздап жанған тамызыққа мұз көсеп?
Ондай отты ала алмаған Прометей,
Ондай отты біз табамыз іздесек.

Ол - партизан аталып жүр бертінде,
Бес сөндірсең, он жанатын бір түнде.
Бірін атсаң, ертеңіне – екеу ол!
Жұртым десең, осыларша жұртым де!

Қасым – сол от! Көркі оттың көркінде; -
Жалын жанып тұрады оның бөркінде!
Бақ пен сорға түкірген ол, маңдайдан
Қос шырақтың бірін алсаң - еркіңде...

Құз басынан құласа да бір түнде –
Бәрі бір ол баз баяғы сертінде, -
Халық дейтін періштесі қаққан соң,
Оған ешбір дарымайды дертің де!

Мен отырам осы жайды ойлап қап,
Теңеу іздеп мысқалдап та, оймақтап.
Қасым болса, айғай салып жүреді
Қарлы шыңда машинамен ойнақтап.

Шүкір!.. Аңыз Қасым інім қасымда,
Өлмеу үшін жаралған соң басында...
Саспа, құрбым, шөберең де көреді
Бұл тентекті бір жүз алпыс жасында!..

Қайту